Andrzej S. – mistrz, mentor, senior Klubu – Wielki Mistrz Szklanicy pierwszego stopnia z trzema gwiazdkami; kiedyś budował drogi i handlował jabłkami, dzisiaj głównie dla przyjemności jeździ, lata i pływa po świecie – bo lubi; prawie abstynent – alkohol wyłącznie symbolicznie; utajniony i lekko spięty erudyta i orator – lepsze wrażenie robi niestety dopiero przy bliższym poznaniu; piewca teorii spiskowych; ekspert savoir-vivre i etykiety; znawca instrumentów muzycznych, win i kobiet – nie pamiętamy które było młode, a które dojrzałe; wirtuoz gitary – wiele druhen wspomina to z rozrzewnieniem, „Sambę sikoreczkę” zna w kilkunastu interpretacjach; siła spokoju, taktu i wstrzemięźliwości, ale dużo go to chyba kosztuje; fajny kumpel, bo nigdy nie odmawia. W Klubie ekspert ds. PR i współpracy międzykulturowej, roboczo znany jako "Tak symbolicznie".

Piotr G. – dziwny gość - nawet pijany jest trzeźwy; znany z tego, że potrafi zasnąć wszędzie i w każdej pozycji; w Klubie zazwyczaj uśmiechnięty i zadowolony – rozbraja wszelkie smutki, taki nastrojowy saper; świetny kompan w trudnych sytuacjach, w pozostałych jeszcze lepszy; bywa uparty i pamiętliwy – dobrze, że to nieczęste zjawisko, a jak się na coś nagra, to nie ma już żartów; żona Agata i trójka wspaniałych dzieciaków, co ciekawe bardziej poukładanych od taty; miłośnik muzyki, gra na wielu instrumentach, niestety też publicznie; wyczynowiec rowerowo-górski – tutaj szacun, rzeczywiście nie mdleje pod górkę; obieżyświat, też musi być w ruchu, inaczej traci chyba przytomność; pomocny i bezinteresowny, przynamniej tak lubi o sobie myśleć. W Klubie ekspert ds. bitów i pikseli, roboczo znany jako "Nieśmiertelny"

Olek B. – ślepy jak kret – może dlatego lubi morskie i oceaniczne rejsy, zresztą prawdziwy z niego wilk morski (ze wskazaniem na wilk); w sumie spokojny - chyba, że nie – wtedy może narozrabiać; lekko uparty z tendencją do dominacji – argumenty nie działają, trzeba to przeczekać; chyba mało empatyczny bo jest dentystą; nad morze kocha tylko Agatę i Wandę – wydaje się, że ze wzajemnością; dzieci go uwielbiają, bo lubi się z nimi bawić; wyśmienity organizator wszelakich eventów - czasami trzeba studzić jego niepohamowaną kreatywność; oczytany i obyty w wielu dziedzinach nauki – taki trochę człowiek renesansu; biegle mówi po Czesku, ale nikt z nas nie potrafi tego zweryfikować. W Klubie ekspert ds. korzeni, roboczo znany jako "Zgryz".

Andrzej Z - poza jego osobistymi rodzicami i Ewą, niewiele osób wie, jak ma na imię; człowiek wielu profesji - wiele widział, dużo umie, co ważne, przekłada się to na praktykę; niezawodnie i intuicyjnie rozkminia wszelkie nowinki technologiczne; wcześniej zawodowy obieżyświat, aktualnie raczej stacjonarny; świetnie dogaduje się z dziećmi - moja córka mówi, że nikt nie opowiada takich historii, jak on; zazwyczaj spolegliwy jak owieczka, ale własne zdanie też posiada – niestety nie zawsze wiadomo jakie; z minusów – ma tendencję do koloryzowania (dlatego dzieci lubią te historie) i niestety czasami się obraża – my to czytamy jako potrzebę przytulenia; bardzo pomocny i zawsze gotowy na wyzwania – stary, dobry, harcerski fundament; umie się cieszyć małymi rzeczami – świetny kumpel i towarzysz przygody. Choć wyjątkowo brzydki nie jest, a i straszny też raczej nie bywa, w Klubie i publicznie zresztą też, znany jako "Słuchaj Tego".

Jacek K. – prawdziwy wyczynowiec, jak na narty – to do pierwszej krwi, jak sauna - to do omdlenia, jak rower – to do spalenia hamulców, jak w góry – to trzy szczyty na raz; kochający mąż i ojciec – tutaj bez szydery, jest dla nas przykładem; trochę boi się żony Basi – zupełnie nie rozumiemy dlaczego, do tego wykłóca się, że wcale tak nie jest; znany chodziarz, szczególnie gdy przedawkuje whisky – robi dobry dystans w niezłym czasie; ma swoje poglądy, a pod presją nie pęka; bardzo lubi liczyć pieniądze, robi to też dla innych; niby duży a potulny; trochę kokietek – lubi mieć czas na namysł; nieuchwytny – nigdy, nigdzie go nie ma, albo jest akurat gdzieś indziej. W Klubie ekspert ds. skarbu, roboczo znany jako "Ja nie dam rady?"

Ryszard S. – posiada bogate doświadczenie w sprawach wszelakich, też z kategorii „w głowie się nie mieści”; odważny – ale tylko gdy ktoś patrzy; trochę ryzykant – ale tylko na pokaz; wesoły, niepoprawny optymista; lubi wyzwania - prowadzi filię Klubu na Majorce; zawsze otwarty i pomocny – można na niego liczyć; po alkoholu uparty i dużo gada, trochę bez sensu, ale za to ma fajne pomysły; zawsze stały w uczuciach – do siebie; singiel – nie wiemy czy to wada, czy zaleta; jako jedyny z nas był na końcu Internetu; lubi różne zwierzęta, też takie egzotyczne – głównie z frytkami; prawie esteta; prawie samiec alfa – prawie łysy z kucykiem; trochę cygan bo wszyscy u niego mieszkają. W Klubie ekspert ds. turystyki i rekreacji, roboczo znany jako "Buenos Aires".

Piotr B. – cicha woda brzegi rwie – z pozoru sztywny, ale tylko z pozoru; domniemany pracoholik, ma najmniejszy etat w kraju, sądzimy że lubi pracować jak Edward Stachura śpiewać – efekty podobne; alkohol toleruje jak Japończyk – momentalnie zasypia; też żeglarz, czasami lubi przyświrować na łódce, zawsze coś popsuje; doświadczenie w żeglowaniu przekazuje małym dzieciom, lubią go za to, pewnie dlatego, że mówi ich językiem; kocha Magdę i syna, ale nic o nich nie mówi; zawsze ma własne ścieżki i rozwiązania, nawet próbuje je tłumaczyć, zazwyczaj pogarsza to sprawę. W Klubie ekspert ds. sztywności materiałów, roboczo znany jako "Nadgodzina".

Tomek J. – z zaangażowaniem pomaga innym, przynajmniej stara się jak może; robi to szczególnie chętnie, jak mu za to płacą; odnajdzie się w każdej sytuacji, w której wcześniej się zgubi; niestety mocno chaotyczny, zawsze czegoś zapomni, gdzieś położy, zagubi; lubi tworzyć muzykę i śpiewać - namawiamy go żeby został przy pierwszym; świetnie tańczy – ma widać predyspozycje fizyczne, potem musi to odchorować; otwarty i szczery do bólu, dużo wie o sobie; siła opanowania, ale jak już się przeleje to klękajcie narody; jak kocha to na całego; żona Agnieszka zaszczepiła w nim pasję podróżniczą – wiecznie jest gdzieś indziej, nie ważne, czy już tam był, czy nie; niekonsumpcyjny miłośnik psów i kotów; uprawia liczne sporty, głównie gra w Fifę; chyba samiec alfa bo ma dziarę. W Klubie ekspert ds. relaksu i tańca, roboczo znany jako "Fala".

Marek Ł. – mały, krępy, trudno go wywrócić, trudno też sprowokować; raczej bystry; psycholog - rzekomo zna się na ludziach, chętnie niesie pomoc innym, głównie za pieniądze; mocno ruchliwy – trudno go uchwycić w pozycji siedzącej; żona Ania i dwójka dzieci, za które wskoczyłby w ogień; mówi, że trochę żegluje, ale nikt tego nigdy nie widział; za to jest pierwszy do motorówki; sportów wyczynowych unika – dba o zdrowie; niestety niepoprawny idealista – często z tego powodu cierpi; pedant i czyścioch – czasami irytuje; klnie jak szewc – nie wiadomo dlaczego, bo historia przodków tego nie potwierdza; jak się na coś nakręci, to nie odpuszcza – zawsze znajdzie rozwiązanie. W Klubie ekspert ds. rzeczy trudnych i beznadziejnych, roboczo znany jako "O losie!"